mrugać

mrugać
глаг.
• дрожать
• мерцать
• мигать
• мигнуть
• моргать
• подмигивать
• сверкать
* * *
mrug|ać
несов. моргать; мигать;
\mrugać na kogoś (do kogoś) подмигивать кому-л.;

lampa \mrugaćа лампа моргает; gwiazdy \mrugaćają звёзды мигают (мерцают)

* * *
несов.
морга́ть; мига́ть

mrugać na kogoś (do kogoś) — подми́гивать кому́-л.

lampa mruga — ла́мпа морга́ет

gwiazdy mrugają — звёзды мига́ют (мерца́ют)


Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "mrugać" в других словарях:

  • mrugać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, mrugaćam, mrugaća, mrugaćają {{/stl 8}}– mrugnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, mrugaćnę, mrugaćnie, mrugaćnij, mrugaćnął, mrugaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szybko zamykać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mrugać — ndk I, mrugaćam, mrugaćasz, mrugaćają, mrugaćaj, mrugaćał mrugnąć dk Va, mrugaćnę, mrugaćniesz, mrugaćnij, mrugaćnął, mrugaćnęła, mrugaćnęli, mrugaćnąwszy 1. «poruszać szybko powiekami» Mrugać powiekami, oczami. Mrugnął do kogoś porozumiewawczo.… …   Słownik języka polskiego

  • mrugnąć — → mrugać …   Słownik języka polskiego

  • puszczać do kogoś oko — Mrugać do kogoś uwodzicielsko Eng. To wink at someone seductively …   Słownik Polskiego slangu

  • моргать — аю, укр. моргати, блр. моргаць, польск. mrugac моргать, мигать . Родственно лит. murgai мн., лтш. mùrgi мн. видения, грезы , а также лит. mirgėti мерцать , margas пестрый , mar̃guoti переливаться , лтш. mir̂gu, mir̂dzêt отливать, мерцать,… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Славянские языки — С. языки составляют одну из семей ариоевропейской (индоевропейской, индогерманской) отрасли языков (см. Языки индоевропейские). Названия славянин, славянские языки не только нельзя считать родственным этимологически слову человек, но даже нельзя… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • zdrowy — 1. Być przy zdrowych zmysłach; być zdrowym na umyśle «być przytomnym, świadomym tego, co się dzieje, być w pełni władz umysłowych»: Pan profesor zaczął szybko mrugać oczami i patrzył na Cisowskiego z nie ukrywanym strachem. – Młodzieńcze! –… …   Słownik frazeologiczny

  • filuternie — przysłów. od filuterny Mrugać, spoglądać, śmiać się filuternie …   Słownik języka polskiego

  • mruganie — n I rzecz. od mrugać …   Słownik języka polskiego

  • nerwowo — 1. «pod względem stanu nerwów» Chory, rozstrojony, wyczerpany nerwowo. Nie wytrzymywać czegoś nerwowo. 2. «w sposób świadczący o złym stanie nerwów, zdenerwowaniu; w podnieceniu, gorączkowo, niespokojnie» Mówić, śmiać się, mrugać nerwowo. Spać… …   Słownik języka polskiego

  • pomrugiwać — ndk VIIIb, pomrugiwaćguję, pomrugiwaćgujesz, pomrugiwaćguj, pomrugiwaćiwał 1. «mrugać od czasu do czasu» Pomrugiwali na siebie znacząco. 2. «błyskać, migotać od czasu do czasu» W oknie pomrugiwało światełko …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»